เก่งแต่เด็ก! แอนโทนี เผยชีวิตวัยเด็ก เคยเลี้ยงบอลหลบขโมย

แอนโทนี เล่าถึงความลำบากในวัยเด็กของเขาใน บราซิล ที่ต้องเจอกับศพนอนตายข้างถนน อาชญากรรม รวมถึงการที่ต้องเลี้ยงบอลหลบพ่อค้าขา และขโมยจนเป็นสกิลติดตัว

แอนโทนี เล่าถึงความรันทดในวัยเด็ก ที่ บราซิล ที่ทำให้เขามีสกิลติดตัวและกลายเป็นพ่อเลี้ยงอย่างที่เป็นในทุกวันนี้

สำหรับ แอนโทนี เพิ่งย้ายจาก อาแจ็กซ์ มาอยู่กับ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด และก้าวไปติด ทีมชาติบราซิล ลุยฟุตบอลโลก ครั้งนี้

“มีวันนึงผมเดินกลับจากโรงเรียน ตอนอายุ 8 หรือ 9 ขวบมั้ง, ผมเจอคนนอนขวางอยู่กลางซอย เขาไม่ขยับตัวเลยแม้แต่น้อย จนเข้าไปดูใกล้ๆ ถึงรู้ว่าเขาตายแล้ว ในสลัม คุณกลายเป็นเย็นชากับเรื่องเหล่านี้ เราไม่มีทางไหนที่จะไป และผมต้องไปโรงเรียน ดังนั้นผมก็เลยต้องเดินหลับตา และกระโดดข้ามศพ ผมไม่ได้พูดให้มันฟังดูรันทด มันเป็นชีวิตจริงของผม” แอนโทนี กล่าวกับ Player’s Tribune

“ความจริงแล้วผมพูดมาตลอดว่าผมเป็นเด็กที่โชคดีมากๆ เพราะแม้เราทุกคนจะต้องเผชิญกับความยากลำบาก แต่ผมได้รับของขวัญพิเศษจากสวรรค์ ลูกบอลคือพระเจ้าของผม ผมรักสิ่งนี้ตลอดชีวิต ที่อินเฟร์นินโญ่ เราไม่สนใจเรื่องของเล่นในวันคริสต์มาส ลูกบอลที่กลิ้งไปมาเป็นสิ่งที่เพอร์เฟกต์สำหรับเรา ทุกๆ วัน พี่ชายคนโตพาผมไปเตะฟุตบอลในเมืองทุกวัน, ทุกคนในสลัมเตะฟุตบอลไม่ว่าจะเป็นเด็ก, คนแก่, คุณครู, ช่างก่อสร้าง, คนขับรถเมล์, หรือแม้แต่คนขายยาเสพติดและอาชญากร

“บนสนามฟุตบอล ทุกคนเท่าเทียมกัน, สมัยก่อนมันเป็นสนามดิน แต่ยุคของผมเป็นสนามปูน ช่วงเริ่มแรกผมเล่นด้วยเท้าเปล่า ซึ่งเต็มไปด้วยแผล เพราะเราไม่มีเงินพอซื้อรองเท้า ใส่หรอก ผมเป็นคนตัวเล็ก แต่ผมได้พรสวรรค์จากพระเจ้าในการเลี้ยงบอลได้คล่องแคล่ว การกระชากลากเลื้อยเป็นสิ่งที่อยู่ในตัวผม มันเป็นสัญชาตญาณ และผมไม่ยอมก้มหัวให้ใครทั้งนั้น”

“ผมใช้ท่าอีลาสติโก้ (Elastico) เล่นงานพ่อค้ายา ตามด้วยท่ายกบอลข้ามหัวกับคนขับรถ, แตะบอลลอดขาพวกหัวขโมย ผมไม่สนใจอะไรทั้งนั้น เมื่อบอลอยู่ที่เท้าของผม ผมไม่กลัวอะไรเลย ผมเกิดมาเป็นนักเลี้ยงบอล มันเป็นส่วนหนึ่งของรากเหง้าผม และเป็นพรสวรรค์ที่ทำให้ผมได้ออกจากสลัม เข้ามาเล่นในโรงละครแห่งความฝัน

“หลายๆ คนมักจะถามผมบ่อยๆ ว่าผมทำยังไงถึงสามารถปลดล็อกตัวเองได้เร็วขนาดนี้ บอกตามตรง มันเป็นเพราะผมไม่รู้สึกกดดันเวลาที่อยู่ในสนาม ไม่มีความกลัวเลย กลัว ? ความกลัวเป็นยังไง ? เมื่อคุณเติบโตขึ้นมาโดยที่ต้องกระโดดข้ามศพเพื่อไปโรงเรียน คุณไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้นเวลาที่เล่นฟุตบอล”

“ถ้าคุณคิดว่าผมเหมือนตัวตลก แปลว่าคุณไม่เข้าใจเรื่องราวของผม, ศิลปะของ โรนัลดินโญ่, คริสเตียโน่ และ เนย์มาร์ เป็นแรงบันดาลใจให้ผมตั้งแต่ยังเด็ก เป็นแรงบันดาลใจของผมตอนเด็ก ผมมักจะดูบรรดาพระเจ้าเหล่านี้จากการขโมยไวไฟมาใช้ หลังจากนั้นผมก็ออกไปที่สนามคอนกรีตเพื่อที่จะพยายามเลียนแบบอัจฉริยะเหล่านี้ นี่คือเรื่องราวของผม ถ้าคุณไม่เข้าใจผม หรือถ้าคุณคิดว่าผมเป็นตัวตลก ผมจะชี้ให้ดูรอยสักที่แขนผม ใครก็ตามที่มาจากสลัมจะรู้ว่าผมผ่านอะไรมาบ้าง คำพูดของพวกเขาเหล่านั้นพูดแทนตัวผม และเราทุกคน”